بررسی برخی شاخص های رشد، روابط آبی و عملکرد زیره سبز (cuminum cyminum l) تحت تأثیر کیفیت آب آبیاری و کودهای مختلف

به منظور ارزیابی اثرات کیفیت آب آبیاری و نوع کود مصرفی بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی زیره سبز، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. عامل اصلی در دو سطح آبیاری با آب معمولی و آب شور طبیعی با هدایت الکتریکی 4.180 دسی زیمنس بر متر، و عامل فرعی نوع کود مصرفی شامل شاهد، کود شیمیایی، کود دامی و تغذیه تلفیقی بودند. شاخص های رشد گیاه به روش آنالیز رشد طی چهار نوبت نمونه گیری پس از مرحله استقرار گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش غلظت نمک های محلول در آب آبیاری تا محدوده 4.180 دسی زیمنس بر متر تأثیر معنی داری در کاهش ماده خشک، دوام زیست توده، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و محتوی نسبی رطوبت در اندام هوایی و ریشه و عملکرد در برابر افزایش شاخص نقصان آب نسبت به حالت اشباع اندام هوایی و ریشه داشت. همچنین، نتایج نشان داد کاربرد کود شیمیایی کامل به نسبت 40:20:15 کیلوگرم در هکتار در تلفیق با 20 تن در هکتار کود دامی می تواند باعث بهبود شاخص های رشد، محتوای رطوبت نسبی و عملکرد زیره سبز در مقایسه با کاربرد جداگانه آنها گردد. به طوری­که، بالاترین میزان ماده خشک تحت تأثیر برهمکنش عوامل آزمایش در 105 روز پس از کاشت از تیمار کوددهی تلفیقی در شرایط آبیاری با آب معمولی (0.544 گرم در هر گیاه) به دست آمد. این امر می تواند با تأکید بر نقش کودهای آلی در تأمین متعادل عناصر کم نیاز و پرنیاز برای گیاه، مصرف یک جانبه کودهای شیمیایی در مزارع را کاهش دهد بدون آن که شاخص های رشد و عملکرد گیاه کاهش یابد.